Ik schreef vorige week al over jojo-effecten en crash-dieet. De wens om een paar kilo’s, voornamelijk op heupen en buik, af te nemen is bij veel mensen groot. En dat begrijp ik natuurlijk. Ik heb ook begrip ervoor wanneer je denkt dat je alleen door heel weinig te eten kunt afvallen. Maar er is een groot verschil tussen weinig eten en de juiste voeding eten. Het is voornamelijk belangrijk wat je eet, wanneer, hoe, de frequentie en hoeveel je daarvan verbruikt, dus de beweging, en welke beweging!
Laat ik ook gelijk met deze spoiler beginnen: er bestaat geen wondermiddel om jou te laten afvallen. Er bestaan medicijnen die mensen met een serieus ziektebeeld, zoals obesitas, kunnen ondersteunen om hun gewicht onder controle te houden. Er bestaat een diabetes medicijn dat ervoor zorgt dat de bloedsuikerspiegel onder controle blijft, omdat de pancreas van de patiënt dit niet meer kan. Maar of het je onder de eindstreep gezonder maakt is nog niet duidelijk, wellicht brengt het ergens anders schade toe, waardoor je alsnog een kostenpost wordt voor onze gezondheidszorg. Hoe dan ook, laat die medicijnen voor de mensen die er afhankelijk van zijn. En zorg ervoor dat jezelf sterk genoeg bent om de uitdaging aan te gaan. Wat belangrijk is? Jouw eigen wil! En voor de één is een paar kilootjes kwijtraken gemakkelijker dan de ander maar ik wil echt een paar beweringen uit de wereld helpen.
Op dit moment heeft meer dan 50% van de Nederlandse bevolking een vorm van overgewicht. Dat is echt heel triest. Dat kost onze samenleving bakken vol geld waardoor de gezondheidszorg en de zorgverzekering die wij allemaal betalen alsmaar duurder zal worden. Het goede nieuws is dat er zeker iets aan te doen is.
Nu las ik onlangs een artikel in de krant over een mevrouw die al haar hele leven vecht tegen overgewicht (ze heeft obesitas) en die de strijd tegen de kilo’s nooit kan opgeven, omdat ze bij wijze van spreken alleen al van het kijken naar eten zal bijkomen. Er stond nog een heel verhaal bij, maar daar kan ik nu helaas niet over uitwijden. Dat is heftig, zo’n leven. Maar tegelijkertijd vertelt zij in dat artikel dat dik zijn niets met eigen schuld te maken heeft. En dan gaan mijn nekharen overeind. Want inderdaad; er zijn uitzonderingen, zoals zij, die hun hele leven een gevecht leveren. Mensen met Oedeem of mensen met een Obesitas-gen dat er ongelukkigerwijs voor zorgt dat je nooit maat 36 zal hebben, of 38 of 40. Maar om nou te beweren dat het in het geheel, voor ons allemaal geldende, niet aan jezelf ligt gaat mij echt te ver.
Heel veel voeding in de supermarkt is bewerkt. Oud nieuws. Maak de juiste keuze, ook oud nieuws. Jij bepaalt nog altijd zelf wat je koopt, kookt en eet. Heel veel voedingsproducten zorgen ervoor dat je “verslaafd” raakt en er meer van gaat eten.Chips, cola, pakjes smaakmakers enzovoorts. En ja hoor, suiker maakt wel verslaafd, al beweert het Voedingscentrum van niet. Maar de mens is ook "verslaafd", aan gemak. Luiheid, dat zit in onze genen, een enkeling daargelaten. En tegenwoordig sla je de Sociale Media open (AFKORTING SM, kom ik later nog op terug) en er wordt om je oren geslagen met poedertjes, zakjes, middeltjes, pilletjes om te detoxen, of ik zeg maar eens wat, leververvetting tegen te gaan, af te vallen enzovoorts.
Zelfdiagnose leververvetting: Een hele bus poeder te koop voor minder dan 25 euro, op internet. Daar smelt je taille van, want die brede taille is een teken van leververvetting. Je hebt weer ergens op internet iets gelezen en denkt: "Eureka, dat is mijn klacht!" En dat is niet geheel zonder risico. De eerste les die je daaruit mag trekken is het volgende: Ga eens voor jezelf na hoe je in godsnaam (!) aan de diagnose leververvetting komt? Is dat überhaupt ook medisch vastgesteld of trek je zelf die conclusie, doordat je vermoeid bent of de bezitter bent van die volslanke taille? Het lijkt mij wijzer om in eerste instantie dat poedertje te laten staan en iets aan je levensstijl te doen. De uitspraak: “ ik heb vet op de taille, ik zal wel leververvetting hebben” kan anders meer kwaad dan goed doen. Ben je onzeker, vraag het een arts of een andere deskundige die je hiermee vertrouwt. Want leververvetting, dat kan een oorzaak zijn van vermoeid gevoel, en is een in vroeg stadium omkeerbare oorzaak, maar wat is dan de oorzaak van de oorzaak? In veel gevallen is dat niet een aangeboren afwijking maar een zucht naar iets. Alcohol, pillen (of andere drugs), fastfood, lang stilzitten. Of diabetes-patiënt zijn of in ieder geval insuline ongevoeligheid hebben, weinig beweging (want iedere dag hetzelfde rondje met de hond telt niet als optimale inspanning).
Dus voordat jij moe wordt en vet op de taille hebt (symptomen) is er een mankement, bijvoorbeeld een leververvetting (oorzaak) die tot stand kwam door je levensstijl, bijvoorbeeld overmatig alcoholgebruik. En dat noemen we de oorzaak van de oorzaak! Zoek je oplossing niet in weer een pilletje maar in je manier van leven! Ik kan jou duizend boeken verkopen, supplementen enzovoorts. Maar als jij niet eerst achterhaalt waardoor je bijvoorbeeld 10 kilo te zwaar weegt zou ik voorzichtig zijn met allerlei aankopen van middeltjes. Je weet niet wat er precies in zit.
Heb je nou ook moeite om een start te maken? Misschien kan ik jou helpen om patronen te doorbreken. En wie weet kun jij al na een paar sessies helemaal alleen de uitdaging aan en de verleidingen weerstaan die wij, jij, ik en echtwaar iedereen (!) iedere dag weer moeten trotseren op jacht naar ons voedsel in de supermarkt. Vanaf 22 april a.s. kun je een afspraak maken via info@mara-ve.nl. Dan zal ik je inplannen om je verder te helpen. Het gaat namelijk vooral om patronen doorbreken. En soms heb je een kick-start van buitenaf nodig om een begin te maken met je nieuwe levensstijl.
Ps. Geef de nutri-score alsjeblief niet teveel credit. Ik schreef er vorig jaar al over in een andere blog op een andere site. Jawel, zalm met nutri-score D is echt waar nog altijd een betere keuze dan de diepvriespizza met Nutri-score B!!!! Echt!
Liefs
Mara Vé
Reactie plaatsen
Reacties